Eigenlijk had ik als mijmer-onderwerp eerst gedacht aan ‘vrede op aarde’, en hoe dat vooral tot uiting komt in ‘vreten op aarde’. Want de voorraadkasten liggen weer gevuld met allerlei lekkers voor de kerstdagen en ook met oudjaar willen we wat te snaaien op tafel hebben staan. Met buiken vol welbehagen voor de televisie in plaats van ‘in de mensen een welbehagen’. Maar eerlijk is eerlijk: ik heb voor de feestdagen de koelkast vol en de agenda leeg. Géén afspraken buiten de deur. Géén hok vol visite. Alleen het eigen gezin. Samen eten. Samen voor de tv hangen. Samen spelletje spelen. Rust.

Roerige tijden zijn het zeker. De leiding van ’s werelds grootse macht licht in handen van een man met een ontplofte cavia op zijn hoofd, de spanningen in het Midden Oosten zijn zelden eerder zo hoog geweest en in Afrika proberen de machtshebbers hun 40 jarig jubileum te halen door het steeds harder onderdrukken van hun onderdanen. Waar moet dit heen met de wereld, is de wereld kapot!!??

De wintertijd is weer ingegaan, in de winkeletalages worden de eerste kerstbomen al weer opgetuigd, en dus zal het niet zo lang meer duren dat we sinterklaas weer in gaan halen. In de tijd dat de pieten nog zonder discussie zwart waren van het roet en dat ze gewapend met een roe en jutezak op zoek gingen naar stoute kinderen, hadden zo tegen eind oktober de winkeliers in Mariënheem hun jaarlijkse overleg al weer achter de rug. Er werden dan weer afspraken gemaakt in welke volgorde ze dat jaar hun traditionele “sunterklaosaomd” zouden organiseren. “Sunterklaosaomd” was de benaming van een spelletjesavond waar de nodige krentenbroden, taarten, droge worsten, speculaaspoppen en verder alles wat er in de kruidenierswinkels te koop was, werden ingezet als prijs bij de wedstrijd spelletjes.

Een hele tijd geleden heb ik een kunsthistorica ontmoet. Een erg leuke dame, warm en enthousiast. Puur toeval dat ik haar tegenkwam. En zoals het soms is met toevallige ontmoetingen, met mensen of met dingen, ze heeft invloed op me. Ik heb andere mensen leren kennen, andere visies leren kennen, met een opener blik naar de wereld om me heen leren kijken.