Een mevrouw, 3 hoog achter, die met haar neus in de schoenendoos zat, waarin haar met q-koorts besmette kat jongen had gekregen, bleek besmet met q-koorts. De veeboer, die 13 kilometer verderop woont en werkt, krijgt de schuld. Dat het betreffende bedrijf gecontroleerd wordt op aanwezigheid van q-koorts en er niets aangetoond was doet niet ter zake.
Een meneer die op vakantie naar Azië ging en met zijn darmen en longen vol antibiotica resistente bacteriën thuis kwam, gaf de veehouderij de schuld. Dat de bij hem aangetroffen bacteriën genetisch anders blijken dan de resistente bacteriën die wij bij landbouwhuisdieren vinden, doet niet ter zake.
Een gezin dat vanuit de stad verhuist naar het platteland vindt dat de stal die een paar honderd meter verderop gebouwd wordt veel te groot wordt. Dat die stal zo groot is om investeringen in dierenwelzijn en milieu terug te verdienen is niet zo interessant en dat die agrarische familie er misschien al wel een eeuw boerde toen het gezin uit de stad er kwam wonen, doet niet ter zake.
Agrariërs gaan slecht om met het milieu, zo denken steeds meer mensen. Ze lozen glyfosaat, strooien scheepsladingen kunstmest, ze verwaarlozen dieren en alle dieren krijgen preventief antibiotica en zo kan ik kan nog wel een aantal onwaarheden noemen. Dat er de afgelopen jaren heel veel veranderd is in de agrarische sector, waardoor het gebruik van antibiotica meer dan gehalveerd is, we heel andere bestrijdingsmiddelen gebruiken dan enkele decennia geleden, deze ook nauwkeuriger toepassen en dat het gebruik van dierlijke mest en kunstmest drastisch is teruggedrongen, doet niet ter zake.
Dat de eisen aan en de controles op dierwelzijn, milieu en de kwaliteit van het eindproduct in Nederland tot de strengste ter wereld behoren, terwijl de CO2 uitstoot per kilogram eindproduct in Nederland juist tot de laagste ter wereld behoort, doet evenmin ter zake.
Ook veel, voornamelijk linkse politieke partijen hebben het niet zo op de huidige manier van landbouw en willen van alles minder. Ze zijn nu al vergeten dat de huidige landbouwsystemen haar wortels hebben in de crisisjaren na de 2e wereldoorlog. Het was juist een linkse politicus, Sicco Mansholt, die een van de belangrijkste breinen is achter de huidige vorm van landbouw. Er was destijds maar 1 doel, namelijk alle WestEuropese monden voeden, want dat was zeker niet vanzelfsprekend in die jaren.
Terug naar 2015 zien we ook de agrarische bevolking krimpen en vergrijzen, zien we landbouw-areaal verdwijnen ten behoeve van wegen, woningbouw, bedrijventerreinen en “natuur” en zien we tegelijk dat we in 2050 twee miljard meer mensen op deze aardbol hebben rondlopen dan nu. Een toename van maarliefst 28%! Ook zien we Chinezen die heel de wereld afstruinen en opkopen om in hun behoeftes te voorzien en o.a. babyvoeding hamsteren in Nederland. Wat met babyvoeding kan, kan met andere zuivel, vlees of groente ook gebeuren, want de Chinezen en ook andere opkomende economieën, hebben meer te besteden dan vroeger. De wereldwijde vraag naar hoogwaardig voedsel neemt toe en het areaal om te produceren neemt af.
Kortom het zou me niet verbazen als het over enkele decennia niet meer vanzelfsprekend is dat de supermarkten, voor een appel en een ei, gevuld worden met kwalitatief zeer hoog waardige Nederlandse/WestEuropese producten. Daarbij zou het me eveneens niet verbazen als de paar duizend agrariërs die er tegen die tijd nog zijn in Nederland, op handen gedragen worden door de rest van de bevolking.
Arjan Pakkert
(uiteraard op geheel persoonlijke titel)