Ze hadden weer eens een mooie verjaardag gevierd, Hein en Toos. Toos kon er nog niet over uit. De hele middag hadden de kinderen er de mond vol van. Het nieuw geopende pizza restaurant in Marle. Het leek wel dat het leven geen zin had als je niet een keer een bezoek had gebracht aan dat pizza restaurant. Zó lekker! Zó uniek! .Na lang zeuren was het Toos gelukt om Hein over te halen dat ze de volgende zondag ook een bezoek zouden brengen aan de pizza boerderij.

Daar zaten ze dan. Met een uitgestreken gezicht werd de menukaart bestudeerd. Iets met vis, dat leek hun wel lekker. Pilsje erbij en wie doet je wat. Na de eerste hap keken ze elkaar aan, “of dit noe wel zo lekker is det betwiefel ik”zei Hein en Toos was het voor deze keer met hem eens. “Eerlijk gezegd valt het mij ook een beetje tegen” zei ze. Maar ja, ze hadden de kinderen altijd geleerd op te eten wat er op het bord ligt, dus niet zeuren maar eten! Onderweg naar huis werd er niet veel gesproken, Hein DACHT “voor mij nooit geen pizza meer” en Toos ZEI “misschien zijn ze met een ei erop wel veel lekkerder”.

Een paar maanden later liepen ze samen zo rond het middaguur door Deventer. Hein was dat geslenter door de stad al wel een beetje zat. Toos merkte dat en stelde daarom voor om maar ergens een hapje te gaan eten. En wat denk je ? Natuurlijk stonden ze net voor een pizzarestaurant. Toos keek Hein aan en zei “zullen we nog een poging wagen”? Hein wist dat het geen verschil maakte of hij nou ja of dat hij nee zou zeggen, mee naar binnen moest hij toch. Binnen werden ze verwelkomt door een Italiaanse ober. “We willen graag een pizza met een ei erop” zei Toos bij het binnenkomen, en nog voor ze gingen zitten. “Crudo”? vroeg de ober. Waarop Hein met een stoer gezicht zei “joa doe Toos mar ’n grutto ei en veur mie ’t zelfde” en tevreden liet hij zich op zijn stoel zakken. “Meneer is een kenner” zei de ober en even later zette hij de pizza’s met een sierlijke zwaai op tafel en liep weer weg. “Woar is noe det grutto ei” zei Hein, maar voor hij verder kon praten zag hij de ober al aan komen lopen met 2 eieren op een schaaltje. Met een brede lach tikte hij de eieren op de rand van de schaal kapot en deponeerde deze midden op de pizza. “Eet smakelijk” zei hij en weg was hij weer.

Hein en Toos keken elkaar aan, hoe was het ook weer ? Opeten wat er op het bord ligt en niet zeuren ! Wat goed is voor Italianen is zeker niet slecht voor een Mariënhemer. Ze aten een beetje om het rouwe ei heen en lieten het “glibberige”gedeelte tot het laatst staan “ Wie doet ‘t beide teglieke” zei Hein, “ oong dichte, mond lös, happ’n en sloek’n en wegwez´n ”.

Terwijl Hein afrekende keek Toos nog eens op de menukaart en zag dat achter het “PIZZA UOVO CRUDO” met kleine lettertjes geschreven stond “(wordt geserveerd met rauw ei)” “Verrek” zei Hein “zelfs met ett’n muj nog op de kleine letterties lett’n”

Deel dit via social media