Vroeger hè, echt heel vroeger, eeuwen geleden, toen de vissen te voet gingen en de keien van hout waren, toen bouwde men dorpen langs doorgaande wegen en aan kruispunten. Over die wegen kwam namelijk ook aanvoer van artikelen die men niet zelf kon produceren. Over die wegen kwam de scharensliep, de reizende tandentrekker, en familie van ver. Allengs werden die dorpen groter en de wegen drukker. Er kwamen zijstraten en dwarsstraten, herbergen, en verbetering van het wegdek. Men legde rechtere wegen aan, zodat niet alle kronkels om moerassige stukken en dichte bebossing meegenomen hoefden te worden.
Ik kom zelf uit een heel oud dorp. Het is al wel eeuwen oud. De oude structuren en Y-splitsingen zijn prominent aanwezig in de dorpskern. Als ik naar school moest lopen moest ik erg goed uitkijken bij de doorgaande weg dwars door het dorp heen. Later ging ik naar de middelbare school en stak dan de snelweg over met mijn fiets, langs een vriendinnetje en dan verder over de provinciale weg. Naar sport of familie ging ik dan weer over mooie achterafweggetjes om verderop de snelweg over te steken. Dat oversteken, dat kan natuurlijk allang niet meer. Er zijn ongelijkvloerse kruisingen gemaakt zodat lokaal verkeer veilig naar de andere kant kan zonder kilometers om te rijden.
Dat was vroeger dus. Jaren geleden. Toen je poep nog met de lange oe schreef. De sjitzooi die ik nu ruik lijkt van hetzelfde kaliber, maar dit zaakje stinkt. Ik heb het over het dorpje waar ik nu woon. Een dorpje dat geen vele eeuwen oud is, maar zo’n honderd jaren. Ik heb daar erg aan moeten wennen – maar ach, wat is het mooi! Ja, het dorp is jong, maar het achterland is net zo oud als mijn dorp van herkomst. En ook dit dorp is heel logisch langs een doorgaande weg gelegd. Er is een kerk gebouwd, een school, aan de andere kant van de weg verrees een woongemeenschap met een bloeiende en hechte sociale structuur. Ook hier stond de tijd echter niet stil en ook hier kwam er steeds meer verkeer over die doorgaande weg. Voor schooljeugd werd een verkeersheuvel gemaakt , later vervangen door een tunnel. Enkele jaren geleden is die prachtig opgeknapt en is er een nieuwe oversteekplaats bijgemaakt voor degenen die niet de trap in de tunnel kunnen gebruiken.
Maar ook elders staat de tijd niet stil en is de doorgaande weg nog geschikter gemaakt voor doorgaand verkeer. Deze is om een plaats heen gelegd of snelweg gemaakt. Weer ergens anders heeft men een tunnel dwars onder een winkelstraat door geboord. Prachtig natuurlijk: veiligheid en doorstroming. Maar door die verbeterde doorstroming neemt de drukte bijna dagelijks toe op die weg. Die weg dus die dwars door mijn dorp loopt. Je komt rond de spitsuren de weg slechts met veel geduld op. Natuurlijk is het ook gevaarlijk als iedereen vanuit zijn eigen oprit of zijweg zo’n drukke doorgaande weg moet oprijden of oversteken. Daarom is er nu een PLAN. In dat plan staat dat dat straks niet meer kan. Volgens het plan moeten wij en onze buren bijvoorbeeld eerst een rondje rijden om die weg op te kunnen komen. Een beetje omrijden heb ik wel over voor verbeterde veiligheid, maar kilometers is me wel gortig. Het gevolg van het plan is ook dat iedereen die überhaupt het dorp uit wil dwars door het dorp moet, om op de centrale kruising die doorgaande weg op zien te komen. Het gaat daar dan zonder twijfel veel drukker worden en dat lijkt het me ook bepaald niet veiliger voor mijn dorpsgenoten.
Ja, er is met dit plan veel betere doorstroming. Het rijk betaalt voorlopig niet en met een beperkt budget doen andere instanties wat ze kunnen. Voor het verkeer van A naar Beter. Maar niet om Mariënhemers uit of zelfs binnen het dorp ergens te laten komen. En veiliger voor mijn dorpsgenoten? Nee. Veiligheid en doorstroming, noemen ze het. Volgens mij slaat de weegschaal hierin sterk naar één kant uit. En ons Mariënhemers, wonend langs die steeds machtiger N35, hebben het gevoel dat men ze fijn in de stront laat zakken.
In juni zijn er gesprekken waarin belanghebbenden inspraak hebben. Misschien, wellicht ... hebben we wel mest voor een vruchtbare samenwerking en toch nog een mooi resultaat. Ik blijf hopen.