Met een schoenendoos vol oude verhalen en foto’s op schoot, zat Toos te kijken naar de verkeersdrukte op de Nijverdalseweg. Hein was even naar de Parabool om een paar broden te halen en zoals zo vaak dwaalden haar gedachten af naar de verhalen die ze in de loop der jaren had gehoord over diezelfde rijksweg.

Ik kan het niet helpen, ik heb bij dat woord direct het nummer ‘Changes’ van de film Shrek in mijn hoofd. Nu maken Shrek en Fiona inderdaad ook heel wat veranderingen door in al die films, maar hier thuis gebeurt er ook heel wat. Toen oudste tien jaar werd was ik ineens moeder van een tiener. Jemig. Nu gaat oudste na de zomer naar het voortgezet onderwijs, met verse beugel en al. Voor haar behoorlijk wat veranderingen en voor mij, haar moeder dus ook. Bij het afscheid van de basisschool moesten de leerlingen over een vuurtje heen springen. Juf was geïnspireerd door het over vuur springen bij het lokale Midzomerfeest . Een prachtig overgangsritueel vond ik het. Hoewel voor school betrekkelijk nieuw, is het al een oeroud gebruik.

Vroeger hè, echt heel vroeger, eeuwen geleden, toen de vissen te voet gingen en de keien van hout waren, toen bouwde men dorpen langs doorgaande wegen en aan kruispunten. Over die wegen kwam namelijk ook aanvoer van artikelen die men niet zelf kon produceren. Over die wegen kwam de scharensliep, de reizende tandentrekker, en familie van ver. Allengs werden die dorpen groter en de wegen drukker. Er kwamen zijstraten en dwarsstraten, herbergen, en verbetering van het wegdek. Men legde rechtere wegen aan, zodat niet alle kronkels om moerassige stukken en dichte bebossing meegenomen hoefden te worden.

Hein zat op z’n bankje achter in de groentetuin, wat uit te rusten van een fikse wandeling. Hij had met Toos een paar Mariënheemse ommetjes afgelopen en hij had weer genoten van de eenvoudige maar wel afwisselende natuur rondom het dorp. De zwaluwen die tegen de gevel van z’n woning een nest hadden gebouwd, gierden over zijn hoofd en in de verte buitelden de kieviten door de lucht. Het was de eerste warme lenteavond van het jaar en dat gaf hem het gevoel dat alles weer fris was en dat de hele wereld hem toelachte.